Kur telefonata erdhi nga departamenti i shëndetit lokal në Nebraskan verilindore, Katie Berger ishte duke pritur. Ajo kishte marrë tashmë një tekst nga salloni, ku kishte rregulluar flokët e saj së fundi, duke i thënë asaj se një nga stilistët kishte COVID-19. Ajo e dinte që ishte në rrezik.
“Ata thanë, ‘Ne po ju thërrasim t’ju informojmë se keni qenë të ekspozuar ndaj një pacienti COVID-19,” “thotë Berger. “Ende ishte shumë e frikshme marrja asaj telefonatë, edhe pse e dija se po vinte”. Zyrtari i shëndetit publik i tha asaj që të monitorojë temperaturën e saj dhe të kujdeset për simptomat e mundshme deri në dy javë pas prerjes së flokëve – 17 Prill. Berger ka qëndruar në shtëpi që nga ajo telefonatë, duke shpresuar se karantina e saj do të përfundojë në mënyrë rutinore.
Ky proces quhet gjurmim i kontaktit. Ka qenë një mjet kritik për të kontrolluar përhapjen e sëmundjeve infektive për dekada. Tani, udhëheqësit e shëndetit publik po bëjnë thirrje për komunitetet në të gjithë vendin që të rrisin kapacitetet dhe të bëhen gati për një përpjekje masive të gjurmimit të kontakteve për të kontrolluar koronavirusin.
Këtu keni një udhëzues për bazat e procesit dhe si mund ta ndihmojë shoqërinë të rindizet pas valës së tanishme të rasteve të koronavirusit
Identifikoni dhe izoloni: Si të ndaloni përhapjen e infeksionit
Gjurmimi i kontaktit është një proces i krijuar për të ndaluar zinxhirin e transmetimit të një patogjeni – si koronavirus – dhe të ngadalësoj përhapjen në komunitet.
Kur dikush teston pozitiv për një sëmundje infektive ata bëhen “rast”. Punonjësit e shëndetit publik, më pas, e kuptojnë çështjen, para së gjithash për t’u siguruar që ata kanë atë që u duhen dhe se po izolohen, dhe më pas të kuptojnë se me kë kanë pasur kontakte, kush mund të jetë gjithashtu në rrezik të infeksionit.
“E gjithë qëllimi i këtij procesi është të sigurohemi që njerëzit që kanë virusin të ndahen nga ata që nuk e kanë”, thotë Josh Michaud, drejtori i asociuar për politikën globale të shëndetit në Fondacionin Kaiser Family. “Kjo përfshin rastin origjinal, kush është duke u izoluar, dhe kontaktet që mund të jenë në inkubacion të sëmundjes. Nëse i merrni ato në karantinë para se të jenë infektive, atëherë në thelb keni ndaluar transmetimin e asaj sëmundjeje nga ai tren transmetues. Nëse ju e bëni atë me kontakte të mjaftueshme, atëherë ju keni ndërprerë në mënyrë efektive transmetimin e komunitetit. “
Nuk është e përsosur – një gjurmues mund të mos jetë në gjendje të arrijë në të gjitha kontaktet, dhe ato kontakte nuk mund të ndjekin të gjithë udhëzimet, thotë Dr. Jeff Engel, këshilltar i vjetër për COVID-19 në Këshillin e Shtetit dhe Epidemiologët Territorial. “Por edhe karantina e rrjedhshme është efektive,” thotë ai. “Nëse ju merrni 85% të kontakteve në vetë-karantinë për 14 ditë, ju do të bëni shumë gjëra në komunitet për të zvogëluar transmetimin.”
Organizata Botërore e Shëndetit e ndan procesin në tre hapa: identifikimin e kontaktit, listën e kontakteve dhe përcjelljen e kontakteve.
Hapi 1: Gjallëroni të gjitha kontaktet e pacientëve
Nëse jeni duke u fotografuar duke u vënë nën një qendër të vëmendjes dhe të pjekur në skarë se ku ishit dhe me kë ishit, vendoseni mënjanë atë imazh. Zakonisht nuk është aq dramatike.
Një punonjës i shëndetit publik zakonisht do të thërrasë pacientin që teston pozitiv dhe ka një bisedë të drejtpërdrejtë – dhe me shpresë edhe empatike – thotë Engel, duke kërkuar që ata të ndihmojnë departamentin e shëndetësisë të bashkojë një listë të kontakteve të tyre të fundit.
Për një stilist flokësh që teston pozitive, kjo mund të nënkuptojë tërheqjen e një liste të të gjithë atyre që kishin termine për flokët ndërsa ai stilist ishte në punë, siç ishte rasti me Berger. Por mund të bëhet shumë më e ndërlikuar se kaq. Një pacient i COVID-19 i përshkroi LA Times se si duhej të arrinte të paktën në një duzinë kontakte pasi ai ndoqi një konferencë para se të mbyllet gjithçka. Mund të nënkuptojë që të kaloni nëpër postimet tuaja në media sociale, email-at ose kalendarin tuaj, duke u përpjekur të zbuloni me kë keni qenë afër.
“Me disa raste, nuk mund të ketë një histori kontakti – mbase ata nuk e kanë lënë shtëpinë e tyre, mbase nuk kanë rënë në kontakt ose nuk janë ekspozuar ose kanë ekspozuar dikë tjetër,” thotë Michaud. Nga ana tjetër, thotë ai, mund të ketë dhjetëra apo edhe qindra kontakte për të vijuar më tej.
Hapi 2: Arrijë dhe fito besim
Pasi të bëhet lista, punonjësit e shëndetit publik u drejtohen atyre kontakteve, shkurtë dhe qartë. Berger thotë se thirrja e saj me departamentin e shëndetit publik zgjati vetëm disa minuta: “Ata thjesht më thanë të monitoroja simptomat deri në 17 Prill.”
Udhëzimi për secilin kontakt gjithashtu mund të ndryshojë në varësi të rrezikut të lartë të kontaktit. Nëse keni qenë shumë afër një personi të kollitjes për një orë, mund t’ju kërkohet të vetë-karantinohen për 14 ditë. Nëse keni qenë vetëm në të njëjtën dhomë si dikush që ishte lehtësisht simptomatik për 20 minuta, mund t’ju kërkohet të vetë-monitoroni për simptoma.
Marrja e thirrjeve nga një zyrtar qeveritar në lidhje me shëndetin tuaj mund të jetë nervozues. Zyrtarët e shëndetit publik kanë marrë mësime më herët nga kontakti i gjurmimit të sëmundjeve seksualisht të transmetueshme si HIV dhe sifilisi, thotë Engel, për të biseduar me njerëzit në një mënyrë që mos t’i stigmatizojnë dhe t’i inkurajojë njerëzit të pajtohen me kërkesën për tu izoluar ose shkëmbyer kontaktet e tyre .
Hapi 3: Ndjekje
Më në fund ka ndjekje dhe disa informacione se çfarë të bëjmë tjetër. Berger thotë se asaj iu tha që “nëse ndonjë gjë ndryshon, ose nëse zhvilloj simptoma, ose t’i telefonoj ata ose të telefonoj mjekun tim të kujdesit parësor”, thotë ajo.
Michaud thotë se nëse dikush që është në karantinë zhvillon simptoma, departamenti i shëndetit do të dëshirojë të sigurohet që t’i testojë ata.
Ndjekja e kontakteve mund të jetë e rreptë në disa vende. Në Korenë e Jugut, për shembull, MIT Technology Review raporton se secilit person në karantinë është caktuar një zyrtar i çështjes qeveritare i cili kontrollon dy herë në ditë, dhe një aplikacion i smartphone njofton atë oficer nëse kontakti largohet nga zona e tyre e karantinës.
Si mundet gjurmimi i kontakteve ta ndihmojë vendin të hapet
Zyrtarët shëndetësorë kanë zbritur në testimet e gjera dhe gjurmimet e kontaktit të rasteve pozitive si mjete kryesore për Sh.B.A që të jenë në gjendje të fillojnë të kthehen në jetën normale.
Masat e gjera të distancimit shoqëror, të vendosur tani për shumicën e vendit janë një lloj karantinë masive – në të kundërt, gjurmimi i kontaktit mund të lejojë që një grup më i synuar njerëzish të karantinohet ndërsa pjesa tjetër e shoqërisë fillon të hapet, thotë Engel.
Tani për tani në pikat e nxehta si New York City, gjurmimi i kontakteve nuk po ndodh vërtet. ” Të marrësh mijëra infeksione të reja në ditë që po zbulohen në komunitet, është thjesht e pamundur – fuqia punëtore nuk është atje,” thotë Engel. Por “kur numrat fillojnë të bëhen më të menaxhueshëm”, thotë ai, gjurmimi i kontaktit do të jetë i rëndësishëm për t’i dhënë fund bllokimit.
Me fjalë të tjera, thotë Michaud, gjurmimi i kontaktit është veçanërisht i dobishëm në skajet e lakores të kurbës së epidemisë – në fillim, dhe pas pikut, gjersa numri i rasteve shkon poshtë.
Meqenëse epidemia nuk po prek të gjitha vendet në mënyrë të barabartë, në një vend si Utah, ku numërimi i rasteve është shumë më i ulët se New York City, gjurmimi i kontaktit është i mundshëm dhe po ndodh tani.
Testimi është gjithashtu një pjesë e rëndësishme e enigmës, vëren Michaud. “Nëse nuk po identifikoni shumicën ose të gjitha rastet, atëherë gjurmimi i kontakteve do të humbas shumë transmetime,” thotë ai, dhe testimi i shpejtë dhe i përhapur është ende një problem i madh në SH.B.A.
Rritja e fuqisë punëtore të gjurmimit të kontaktit
Aktualisht ka 2,200 gjurmues kontakti në të gjithë vendin, sipas një letre që Shoqata e Shteteve dhe Zyrtarëve të Shëndetit Territorial i dërguan kohët e fundit në Kongres.
Kohët e fundit, ka pasur thirrje për të rritur masivisht numrin e njerëzve që bëjnë këtë punë për të përmbushur nevojën gjatë pandemisë së koronavirusit.
Massachusetts po fillon një përpjekje mbarëkombëtare, duke punësuar 1.000 gjurmues kontakti në partneritet me Partners In Health, një shëndet ndërkombëtar jo-fitimprurës me përvojë në botën në zhvillim. Kualifikimet përfshijnë një diplomë të shkollës së mesme ose ekuivalent, aftësinë për të folur dhe shkruar në anglisht, dhe “aftësinë për të treguar empati ndaj individëve të dëshpëruar”. San Francisko gjithashtu ka rritur aftësinë e tij të gjurmimit të kontaktit.
Dr Howard Markel, drejtor i Qendrës së Historisë së Mjekësisë në Universitetin e Miçiganit, vëren se këto përpjekje janë një lloj kthimi në mënyrën sesi ishin gjërat në shekullin e 20-të.
“Ata kishin departamente shumë të mëdha të shëndetësisë në çdo qytet dhe ata kishin shumë punëtorë që rreshtuan gjatë gjithë rrugës nga mjekët që drejtonin gjëra dhe infermierët e shëndetit publik dhe punonjësit socialë, por edhe kontaktorët e gjurmëve të kontaktit”, thotë ai. “Ndërsa buxhetet e shëndetit publik u shkurtuan – duke filluar nga vitet ’80 dhe pothuajse çdo vit nga atëherë ka rënë “.
Për ta hapur vendin në mënyrë të sigurt me koronavirusin që ende po përhapet, një raport i fundit nga Qendra e Sigurimit Shëndetësor Johns Hopkins llogarit se mund të na duhet në topin e 100,000 gjurmuesve të kontaktit.
Një vend për mbikëqyrjen e smartphone?
Ekzistojnë disa aplikacione premtuese që si pajisje gjurmimi kanë përparësi sepse tashmë shumë prej nesh i kemi : smartfonët tanë. Disa aplikacione përdorin Bluetooth për t’ju njoftuar nëse keni qenë afër dikujt që është testuar pozitivisht. Të tjerët lejojnë gjurmuesit e kontaktit të punojnë më me efikasitet, për shembull, duke automatizuar ndjekjen e kontakteve që janë në karantinë, duke pyetur nëse kanë simptoma, etj.
Por ka shqetësime për privatësinë atje, dhe shumë aplikacione janë akoma në zhvillim dhe kanë nevojë për testime të mëtejshme. Ndërkohë, telefonatat e modës së vjetër ende funksionojnë.
Tekstin origjinal e gjeni në “npr.org”.
